ριζωματικός

-ή, -ό, Ν

βοτ.

(για φυτό) α) αυτός που έχει ρίζωμα

β) αυτός που πολλαπλασιάζεται με ριζώματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. rhizomatic < rhizome (< ρίζωμα, -ατος)].